Gastenboek Stichting Jasmijn

Beste mensen van Jasmijn,
We hebben een tijd niets van Madla laten horen. Madla is 4 jaar geleden bij ons komen wonen. In een nestje was hij gevonden, ergens in Zeist. In de periode bij Jasmijn liep Madla een gebroken achterpootje op, wat geopereerd en goed genezen is. Van zijn verleden heeft hij geen last. Het is een eigenzinnige kat, lief, geen schootkat, soms zelfs kieskeurig in zijn contacten en zijn eten. Hij wil graag naar buiten maar alleen bij mooi weer. En hij is op tijd thuis voor het eten. Verder vermaakt hij zich binnen prima. Hij doet het 's zomers goed in het kattenhotel tijdens onze vakantie. En telkens mogen wij uitleggen hoe Madla aan zijn bijzondere naam gekomen is: Gekregen van Jasmijn!
Hartelijke groet, ook van Madla en de rest van het gezin, Wilma

Wat vind ik Jasmijn geweldig!
Ik ben zelf altijd een 'hondenmens' geweest, zoal ze dan zo mooi noemen.
Toen ik op mezelf ging wonen kreeg ik via via contact met een lieve poes uit het asiel: Tara. (zij woonde op dat moment bij mensen maar ze moest weer terug naar het asiel)
Stiekem was ik een beetje bang dat ze zou krabben en bijten, maar haar tijdelijke baasje beloofde dat zij dat absoluut niet deed.
Zodra ik bij haar kwam zitten keek ze me smekend aan en miauwde naar me.
Voor het eerst in m'n leven had ik een momentje van contact met een poes!
Tara, die eerst een schuwe bange vluchtende poes was, is nu een stoere dame die alleen maar gekroeld wil worden en voor altijd bij me mag blijven!

Ik vind het een wonder dat dieren zo kunnen opknappen na een naar verleden. En Jasmijn doet dit elke dag voor zoveel katten! Ik vind dat echt super!
Hopelijk gaan jullie nog lang door met dit werk!

Lieve Blacky

Jij was eerder al een paar weken bij Jasmijn, omdat jouw vrouwtje in het ziekenhuis lag. Je was toen een stoere zwarte kater met grote ogen en had een halsbandje om met een penning eraan. Ik vond jou erg lief. Na een tijdje mocht je weer naar huis.
Helaas moest jouw baasje later naar een verzorgingstehuis en jij kon niet met haar mee. Besloten werd, dat jij bij Jasmijn mocht blijven. Tot groot verdriet van jouw baasje, maar jij kreeg het gelukkig al snel goed naar je zin. Alleen van andere katten moest jij niks hebben en daarom kreeg jij jouw eigen mooie plekje waar je ook naar buiten kon. Je was gek op knuffelen en kroop altijd meteen op mijn schoot om daar te spinnen en te kwijlen van plezier. Je kon me altijd heel lief aankijken met die grote ogen van je.
Die donderdag stapte ik jouw verblijf binnen en jij lag weer lekker boven op het plankje in de zon. Daar heb ik je nog uitgebreid geaaid en geknuffeld. Je keek me de hele tijd aan en lag heerlijk te spinnen. Omdat je er zo lief uitzag heb ik nog een foto van je gemaakt.
Helaas bleek dit onze laatste knuffelpartij te zijn. Een paar uur later werd jij ineens heel erg ziek en de dierenarts heeft jou moeten laten inslapen.
Lieve stoere Blackemansje, ik zal jou heel erg missen kereltje.

Annemieke

Beste Stichting Jasmijn,
Wij willen jullie bij deze het goede nieuws brengen dat onze lieve poes sammy (nijntje) na anderhalf jaar zoek te zijn geweest, weer thuis is. Op een paar honderd meter afstand van ons huis kreeg ze eten in de achtertuin van een oude dame. We hadden het wel gehoopt maar nooit verwacht haar na zo'n lange tijd weer terug te hebben. Wat een geluk!
Groeten Ralph en Marloes uit Utrecht

Acht jaar geleden haalden we onze Pippi en Banjer.
Helaas is onze Pippi vorig jaar overleden
Ze kreeg een long aandoening en is overleden bij de dierenarts toen ze in observatie was.
Heel verdrietig, het was een heel lief poesje.
Nu hebben we haar broer nog.
Banjer,die zijn naam eer aan doet,en waar we nog altijd veel plezier aan beleven.
Nooit hebben we spijt gehad,dat we ze kregen.
Wij wensen dat Jasmijn nog lang met hun goede werk door mogen gaan.
hart gr. B & M Wtenweerde.

Hallo daar, even een kleine krabbel van mij Dex.
O, wat heeft het me moeite gekost om het baasje te waarderen. Eigenzinnig als ik ben lukt het me steeds beter om haar te accepteren. Het baasje is een paar dagen weg geweest en die vreemde in huis dat vond ik maar niks. Sinds die tijd sta ik het vrouwtje af en toe toe dat ze me ook aait als ik niet aan het eten ben. Daar moet ik dan wel voor in de stemming zijn, anders dan blaas ik en loop ik weg.
Zwaai met mijn staart als groet.

Hoi tweebeners,
Hier een update van Temba:
Ik heb het hier goed naar mijn zin en ik heb niet zo veel tijd nodig gehad om te wennen. Het baasje kan zo lekker met me kroelen. Verder zet ik natuurlijk af en toe de boel op stelten, daar ben ik goed in. Drinken doe ik het liefste uit de bak die op het balkon staat, dat vind ik lekkerder dan het water uit het bakje. En kletsen dat doe ik nog steeds.
Knuffeltje van mij.

Hallo daar allemaal,
Even een update van Notte (Penotti).
Ik heb een goed leven hier. Op zijn tijd een natje en een droogje en mijn lievelings plekje om te liggen is de stoel die onder de tafel staat. Ik ga lekker mijn eigen gangetje al heeft het wel lang geduurd voordat ik overal durfde te komen. Tegenwoordig eet ik zelfs vlees als het baasje nog in de kamer is, dat vind ik heel moedig van metzelf. Het baasje wil me natuurlijk af en toe aanhalen en ik laat haar dat dan ook af en toe doen, tegenwoordig vaak zelfs zonder te blazen. Als ik niet in de steming ben om aangehaald te worden dan loop ik gewoon weg.
Pootje van mij.

lieve binck . je bent nu in de kattenhemel , je was zo,n lieve knuffel . ik zal je missen .

Lieve Bincky

Na jarenlang zwerven kwam jij bij Jasmijn. Je was heel erg mager en je vachtje was vies en plukkerig. Echt ongelooflijk voor een zwerfkat, maar jij liet je meteen aaien. Voor mij was het liefde op het eerste gezicht. Het bleek al gauw, dat jij suikerziekte had en helaas ook nog aids. Maar dankzij medicijnen en goede verzorging ging jij er steeds beter uitzien. Je kreeg je eigen verblijf en je had het prima naar je zin. Je was echt stapelgek op knuffelen. Op schoot klimmen, in je nek kruipen, neusjes geven en soms werd ik zelfs “gewassen” door jou.
Ik heb nog nooit een zwerfkat gezien met zo’n geweldig lief karakter. Niemand had gedacht dat jij het nog lang zou volhouden, maar je hebt toch nog bijna twee jaar bij Jasmijn doorgebracht. Twee jaar vol knuffels, liefde en verzorging waar jij zo lekker van kon genieten. Maar helaas ging het de laatste weken snel achteruit met jou. Je werd mager en kreeg last van je pootjes. Het lopen ging haast niet meer. Er werd besloten om jou rustig te laten inslapen. Donderdag heb ik afscheid van jou genomen. Het leek wel of je het voelde, want je bleef me maar neusjes en likjes geven.
Lief prinsje van me, ik zal jou heel erg missen.
Je zult altijd een plekje houden in mijn hart.

Annemieke

- Webhosting vanaf € 1,95 - Wordpress in een handomdraai - Telefonisch bereikbaar - Gratis verhuisservice

Klik hier en begin

-20+ jaar ervaring -Grootste aanbieder van Nederland -Gratis SEO-check

Klik hier voor gratis en vrijblijvend advies