Hey Samantha ,leuk om iets van jou te lezen op het gastenboek .. ja ik mis natuurlijk ook die geile lekkere bi-middagen in de club met al die mooie geil hete bi-mannen . maar niet getreurd er komt een dag dat we er weer naartoe kunnen gaan .... en dan word het weer zoals vroeger .. heet en lekker geil ...... Grtz van jullie chica XXX
@ BBOok mooi verwoord, We moeten elkaar nu loslaten om daarna iedereen terug eens
ferm een stevige knuffel te kunnen geven.Het lijkt nu zowat een emotioneel oproep, en eigenlijk is
het dat ook !!!!!Ook al een paar kennissen verloren, ( waaronder ook iemand die
op nieuwe besmet is geraakt )M’n ventje weet intussen ook al hoe het aanvoelde, nu maar
duimen dat ieder geen “Lange weg naar huis “
moet meemaken.Dikke kus.
Dag lieverds, Het ziet er niet naar uit dat we elkaar weer snel zullen treffen op de geile bi-middagen. Maar houdt moed, er zaltoch ooit weer een dag komen dat we weer lekker met elkaar kunnen spelen. Wat mis ik mijn geile bi-ventjes en mijn lieve vriendinnetje Chica toch...Liefs Samantha
Wat een financiële ramp, hoelang kunnen jullie dit nog volhouden, ik
leef met jullie mee.
Ook een beetje uit puur egoïsme, er is geen club zoals “Goesting” waar
ik kan vinden wat ik bij jullie kan ervaren.
Waar ik samen met mijn man naartoe kan, en zonder schroom of opmerkingen
kan rond lopen zonder slip. Me kan laten betasten door elke man die daar zin
voor heeft.
Me op een matras leggen omringd door geile mannen met gespreide benen
klaar om me te laten neuken door elke man die “Goesting” heeft. Waren het er
zes of zeven ik tel ze niet, ik geniet gewoon. Ik droom dat ik in de club ben,
iets drink aan de toog, en me ook daar kan laten betasten door gelijk welke
vent, en als hij daar zin voor heeft mag hij me ook daar zijn stijve paal in me
laten glijden.
Wat heb ik zin, hoe erg mis ik dat. Ik hoop dat jullie het volhouden tot
het weer corona vrij is, mij mogen jullie in alle geval verwachten, liefst zo
snel mogelijk, ik heb jullie nodig.
Aan
Verpleging, hartelijk dank voor je oproep en steun. In mijn stukje van 20-10-20 heb ik het al
aangegeven: ik sta in de zorg, ik ben een nachtverpleegster in een
woonzorgcentrum. Ik draai de afgelopen
weken extra nachten en de rusttijd ertussen is dus veel korter. Thuis stopt het
dan niet. Ik deed hier de afgelopen
periode mijn bijdrage, omdat ik graag naar de club kwam, graag zou terugkomen
en om met die stukjes de mensen om geduld te vragen en hen toch wat te doen
dromen. Je hebt gelijk “Verpleging” het
is belangrijk dat we elkaar loslaten om elkaar echt vast te houden in geduldige
liefde. Voor onszelf, voor de heerlijke
bezoekers, voor de eigenaars van deze club, hou jullie aan de regels. Ik ben een familielid en toneelvriend en vele
lieve bewoners aan het virus verloren.
Collega’s zijn positief. Luister
naar Verpleging en anderen. HELP!!!
Aan ieder die nu op dit
gastenboek terecht komt.
Beste mensen, hou jullie de komende weken strikt aan de Corona regels !!!!!
Iedereen van het verplegend personeel loopt nu op de toppen van z'n tenen.
Velen van de verpleging zijn aan het kapseizen of zijn aan het uitvallen en
moet desbetreffende toch nog altijd iedereen blijven opvangen en verzorgen.
Hopelijk kunnen we dit allen snel omkeren en kan ieder terug genieten van z’n favoriete
club.
Het wordt zeer zeker “ Een lange weg naar huis “ !!!!!
Luister even naar dit Lied => “Lange weg naar huis” van Bavo
https://www.reverbnation.com/doktervroman/song/1737621-zeven-levens-radio-edit
Beste groet
Comme au
Cinema Paradiso, zoals in Cinema Goesting, in dat kleine gezellige
bioscoopzaaltje waar, eerlijk toegegeven, de film mij zelden boeide doch de
be-zoekers des te meer, omdat deze zoekers mij wisten te vinden en mij als omsingelende
medeacteurs een spannende filmische werkelijkheid inspeelden, zij het nu tussen
de rij klapstoelen, achter het muurtje of op het grote bed onder de
flatscreen.
Action … cut
… kutactie … light my fire … through the glory hole … my holy hole’s, jouw en
mijn, ons kleine sterdom, vonkend, vuur en vlam.
De
werkelijkheid overtreft de fictie.
Ja,
Brechtje, ooooooooit komt het terug goed en zal je ‘oooooooooooh’ van verlangen
er een zijn van genot, of een binnensmonds ‘oh’ vanwege de ontroerende
gemoedelijkheid bij een heerlijke kennismaking.
Ja, met
hele droombeelden in onze kop verlangen wij (D&B, Sander&Mirthe, …)
naar scenario’s die toch weer helemaal anders zullen blijken te zijn en ons
alweer zullen verrassen. Wie worden mijn/onze
nieuwe medespelers, tegenspelers, playboys, playgirls?
En laat
je hier niet misleiden, speelvogels, denk niet ‘dit is louter een meid van veel
woorden en mooie praatjes’, of laat jullie ook niet intimideren, mijn bijdragen
willen hier enkel bemoedigende en aanmoedigende influisteringen zijn die de tussentijd doden en het ongeduld wat dragelijk maken, tot jullie mij letterlijk met
plezier de mond kunnen snoeren.
Ik kijk
uit naar jullie korte of lange prikkelende oooooh&aaaah-scenario-bijdragen
hier op dit gastenboek. Ik kijk hier uit
naar die ‘tot dan!’ zoals Brechtje hartelijk stelt en mij hier aan het dromen
zette over een ‘waar’ het dan kon gebeuren.
Een beetje cinema. Een literaire
preview. Blablablatralala.
Het ga
jullie allemaal goed!
Tot in de
cinema, tot in de film van je leven.
Dit is
niet: THE END
Met die reeks vraagtekens wilde ik enkel aangeven dat mijn laatste tekst niet geplaatst werd en ik mij daarbij afvroeg wat de reden kon zijn. Of het al of niet bewust was of, of er iets mis was gegaan. Mijn enige bedoeling met mijn stukjes is de sfeer er wat in te houden, zoals ook de andere posts van andere gasten dat doen. En vooral om jullie mensen van Club Goesting een hart onder de riem te steken. Mijn man en ik hebben steeds bij jullie van zoveel kunnen genieten en kijken daar naar uit, maar intussen kan het bij ons dan wel eventjes jeuken, voor jullie moet hat na al die tijd van gesloten zijn niet evident zijn. Hoe dan ook wij wensen jullie het allerbeste. Liefs en sterkte en veel inspiratie om jullie er doorheen te werken.
?????????????????????